"Angst is maar voor even, spijt is voor altijd." Ik citeer een artistiek broeders-duo.
Het zal pijn doen, inslaan, dat schrijnend besef. Ik merk de eerste tekenen reeds in haar blik.
Enkel zo kan het aansterken, die innerlijke kracht, om de rem op de moed te breken.
Ik ben getuige van de opkomende worsteling. Daar begint het, de chaos.
Het brein zonder houvast. Het gevoel losgeslagen. De eerste weeën van de doorbraak.
Nu nog de overgave, aan het besef dat spijt voor altijd geen optie hoeft te zijn.