Hij is ervan overtuigd, rotsvast.
Het is omdat zij, die, de maatschappij,...
Steeds opnieuw wordt hem onrecht aangedaan.
Al zijn leven lang,
steeds opnieuw,
is hij slachtoffer.
Zij geeft hem alles, en vaak nog meer.
Ten koste van eigen lijf en vree.
Nog is het niet genoeg, dat is het nooit.
Al haar leven lang,
steeds opnieuw,
houdt zij zich sterk.
Zo graag willen ze het, eindelijk eens.
Gewoon graag gezien worden, erkend, gered.
Gezocht in claimende afhankelijkheid,
de klaagzang als boventoon.
Gezocht in veinzende onafhankelijkheid,
het overvraagd geredder als onderstroom.
Ze ontmoetten elkaar, steeds opnieuw,
clashend, meer dan eens.
In die oude pijnen, dat brandend gemis.
Een weergaloos inventief geslepen truc,
om samen te lezen in spiegelschrift.
Te vinden, de weg van slachtoffer naar overlevende.
Via de door onmacht aangestuurde groeischeut, naar ieders zo begeerde liefdeskracht.
~ Nanh